Nadat we de avond ervoor als een blok in slaap waren gevallen, werden we 's ochtends al vroeg wakker door de levendige stad. Blaffende honden, luide muziek.. waren een feit. Na een heel Westers ontbijt werden we met een taxi naar ons gastgezin gebracht. We zagen toen heel vluchtig onze 'host mom' (alias aunti), we moesten heel snel onze valiezen afzetten en werden toen onmiddellijk naar onze school gebracht.
Nathalie en ik hadden een ander beeld van de school. Toen we nog in België waren hadden we een Facebook pagina gevonden van een school met dezelfde naam, maar die school was enorm proper met speeltuin, zwembad... De school waar wij terecht kwamen was heel klein. Het ontvangst van de directie was heel warm, we voelden ons al snel op ons gemak. We kregen van de directeur de kans om de eerste 2 à 3 dagen gewoon te observeren in de verschillende klassen, zodat we nadien een selectie kunnen maken van de klassen die ons het meeste aanstaan. Maar dit was vandaag niet het geval.
In deze school is het blijkbaar de gewoonte dat er vaak geen leerkrachten zijn voor sommige klassen. Ze hebben dan 'enkele' uren vrij. Daarom stonden we meteen alleen voor een klas en mochten ons een heel uur voorstellen aan de kinderen. Dat was wel wat lastig, want we kregen niets van waarschuwing dat we alleen zouden staan voor de klas, ook geen voorbereidingstijd, ... We werden er 'op z'n Nepalees' meteen ingesmeten. Maar op zich was dat heel leuk, want we hebben de kinderen heel snel veel beter leren kennen.
Vandaag hebben we ook Iris voor de eerste keer ontmoet. Een meisje die samen met ons in het gastgezin zit en ook in onze school.
Wanneer school uit was konden we eindelijk kennismaken met ons gastgezin. Een zeer warm gezin met 2 kinderen waarvan één kind geadopteerd is. We aten die avond voor de eerste keer Dal bhat en we deden dit ook met ons rechterhand. Dat was een leuke ervaring.
Nathalie en ik hadden een ander beeld van de school. Toen we nog in België waren hadden we een Facebook pagina gevonden van een school met dezelfde naam, maar die school was enorm proper met speeltuin, zwembad... De school waar wij terecht kwamen was heel klein. Het ontvangst van de directie was heel warm, we voelden ons al snel op ons gemak. We kregen van de directeur de kans om de eerste 2 à 3 dagen gewoon te observeren in de verschillende klassen, zodat we nadien een selectie kunnen maken van de klassen die ons het meeste aanstaan. Maar dit was vandaag niet het geval.
In deze school is het blijkbaar de gewoonte dat er vaak geen leerkrachten zijn voor sommige klassen. Ze hebben dan 'enkele' uren vrij. Daarom stonden we meteen alleen voor een klas en mochten ons een heel uur voorstellen aan de kinderen. Dat was wel wat lastig, want we kregen niets van waarschuwing dat we alleen zouden staan voor de klas, ook geen voorbereidingstijd, ... We werden er 'op z'n Nepalees' meteen ingesmeten. Maar op zich was dat heel leuk, want we hebben de kinderen heel snel veel beter leren kennen.
Vandaag hebben we ook Iris voor de eerste keer ontmoet. Een meisje die samen met ons in het gastgezin zit en ook in onze school.
Wanneer school uit was konden we eindelijk kennismaken met ons gastgezin. Een zeer warm gezin met 2 kinderen waarvan één kind geadopteerd is. We aten die avond voor de eerste keer Dal bhat en we deden dit ook met ons rechterhand. Dat was een leuke ervaring.